Fransen hebben het al lang begrepen. Het gaat niet om het behalen van het doel maar om het proces zelf, zeg maar de weg ernaar toe. Zelf heb ik jarenlang moeten studeren en leren om mezelf deze wijsheid toe te kunnen dichten, maar bij hun zit het gewoon in de cultuur.
Zo hebben wij het geluk van een oude “grainerie” waar alle machines nog staan zoals ze ooit aan de tand des tijds zijn overgelaten. Grote apparaten aangedreven door een oude stoere elektromotor die in de hoogtij dagen van stroom voorzien werd die zelf was opgewekt. Alles zeer efficiënt met elkaar verbonden door grote houten raderen en leren riemen. Voor de toekomst hebben wij grootse plannen voor deze ruimte met zijn +/- 600 vierkante meter vloeroppervlak verdeeld over 2 etages. Toch, willen we de machines behouden dan is acuut actie nodig en nergens is dat makkelijker dan hier in Frankrijk. Immers wanneer je iemand om hulp vraagt is de wedervraag steevast, “ca presse?” Antwoord dit met ja en haard en huis wordt direct in de steek gelaten om jou de helpende hand toe te steken. Zeg je bescheiden zoals onze opvoeding dat betaamt, "nou het zou aardig zijn maar morgen kan ook", dan kan het makkelijk maanden duren voordat er ooit weer een keer over gesproken wordt. Het dak van deze multifunctionele ruimte behoeft dus dringend vernieuwing. Het zonlicht heeft al ontelbare gaten gevonden om tot het interieur door te dringen. Bijgevolg is dat de regen wanneer op bezoek uit pure gemakzucht dezelfde route kiest en aldaar in rap tempo zijn natuurlijk omzettingsproces doet.
Voor Fransen is een dak het allerbelangrijkste van een gebouw en daarin geef ik ze groot gelijk. Zelf hebben we het belang daarvan in 2 jaar tijd proefondervindelijk vast kunnen stellen. Daar waar eerst nog maar een beetje regen binnen sijpelde is dat inmiddels met bakken tegelijk. Het spant begint langzaam te bezwijken en de leien zijn overal te vinden. Onze Franse buren en vrienden doet het elke keer weer opnieuw veel pijn deze aftakeling te zien en bieden zeer meelevend elke keer weer hun diensten aan. Toch moeten wij deze hulp steeds weer parkeren omdat de prioriteiten voor nu anders liggen. Verzuchtend kijken we dan maar weer de andere kant op maar hier komt dan toch deze oer Franse aard en pure wijsheid om de hoek kijken. Volhardend en eigenwijs zoals ze kunnen zijn worden zonder pardon vrienden opgetrommeld en begint voor ons het leerproces hetgeen door hun vermaakt is tot een ware volkssport.
Allereerst wordt het probleem zorgvuldig geanalyseerd en van alle kanten bekeken. Uitgebreid komen vervolgens alle mogelijkheden aan bod over hoe het gevaar gekeerd kan worden. Dit alles al herkauwend onder het genot van een koel biertje of lokaal aperitief net zolang totdat iedereen het over de juiste en meest praktische oplossing eens is. Uiteraard wordt, zo vakkundig en doeltreffend als men hier is, direct een plan de campagne uitgewerkt. Hier gaan nog een paar meer biertjes aan op zodat men uiteindelijk met een grote grijns en met volle tevredenheid huiswaarts keert om het vervolgens geheel weer te vergeten. Bij een volgende gelegenheid maar gegarandeerd weken of zelfs maanden later loopt men wederom tegen het probleem aan. De regen inmiddels aangesterkt met veel wind doet nog harder zijn best waardoor de eerder gemaakte plannen opnieuw tegen het licht gehouden moeten worden. Vrienden, buren en collega's worden er weer bijgehaald en zie daar na een aantal keren doen wij zelf ook met volle overgave mee aan dit wonderlijke proces, genieten van het proces zelf waar het doel enkel het middel is dit proces zo lang en vaak mogelijk te kunnen beleven. De ware eenvoud van het leven zelf, geniet met volle teugen van het zijn en bezie alle problemen enkel als nieuwe kansen om met vrienden bij elkaar te zijn en het onafwendbare te delen onder het genot van een verkoelend drankje, of verwarmend, natuurlijk afhankelijk van het jaargetijde.